GRAPJE we are back en GG

Vol goeie moed en met veel positieve energie gingen Judith en ik woensdagochtend op weg naar het begin van ons avontuur. Een uur later bleek dat dat begin nog even ging duren, want al onze plannen waren of niet uitvoerbaar door gesloten parken, door cyclonen die op het moment up north bezig zijn, door chubby's die te duur zijn, doordat liften ons toch echt werd afgeraden en door te wilde plannen van ons. Dusss GRAPJE we were BACK! Na lang nadenken en een complete uitleg bij het travellerscontactpoint besluiten we om bijna een week later (26-02) een georganiseerde tour te gaan doen van 10 dagen up north, richting exmouth en als we dan weer terug zijn in Perth zo goedkoop mogelijk naar Adelaide te komen. De beslissing was gemaakt, de reis was betaald, alleen volgde vrij snel het volgende probleem, we zijn ONTZETTEND dakloos! Gelukkig kwam onze Australische mams al snel met de oplossing; de door ons ingewijdde slaapbanken waren nog steeds vrij in margrinata 3E! Terug lopen met een enorme backpack is dan ook vooral erg grappig. Alles was grappig en de complete weg was dan ook echt gieren van het lachen...tot bijna plassen in mn broek. Want alles was geregeld, alleen beetje vreemd om weer terug te zijn nadat we van iedereen afscheid hadden genomen (dinsdagmiddag van rafe en lia, wat toch nog wel ff flink slikken was...) en een complete afscheidsbarbeque hadden gehad. Maar de pret kon niet op, wij gingen deze 6 extra dagen in Perth goed besteden, met zoveel mogelijk goedkope leuke dingen doen!

Zo gezegd zo gedaan....
Donderdag gingen we naar Yanchep national park. Trein, bus en letterlijk in de middle of nowhere gedropt worden om 1 of ander vaag zichtbaar pad te volgen. Nadat we de bush uitwaren, kwamen we tot onze grootte verbazing inderdaad uit bij een prachtig park. De kangeroo keutels werden meteen overal gespot, de ontzettend lelijke bushturkeys also en de eenden waren ook van de partij. Een heerlijke middag gehad, met een prachtige wandeling met vlinders en al. Daarna een groep wilde kangeroos gespot, waardoor ik het geniale idee kreeg om ze te volgen...wat voor lichtelijke angsten zorgde! Daarna op naar de koala's waar de echte tourist in Judith naar boven kwam. Ik heb daar namelijk ontdekt wat het woord toerist betekend: namelijk GG = Gillen Grijpen (naar het fototoestel). 't was een bijzondere ervaring om zo de toeristkant van Judith te ontdekken! Na een fotosessie bij een aboriginal-art-galerie en heerlijk relaxen bij een meer (waar Judith inene schildpadden in het water spotte) was het tijd om de laatste bus te gaan halen. Dus back to the in the middle of nowhere spot en zonder water 3 kwartier in de brandende zon wachten.... Lichtelijk licht in het hoofd, zaten we dan eindelijk in de bus. Wat kan je dan blij worden van airco en water! Nog een stop in Joondalup om hier eindelijk mijn slippers te komen en topdrop! En daarna back to Perth om lekker te eten met mams Patries en daarna een afscheidstoetje voor Mark te maken. Compleet met sterretjes, ijs en gezang was hij natuurlijk erg surprised en moesten we natuurlijk ook nog een drankje doen in de plaatselijke pub.
Wat een gezelligheid!

Vrijdag lekker naar cottesloe beach, waar we zand gingen bekijken...want verder zag je dan ook niks tijdens het snorkelen. Maar het was heerlijk relaxt met Juut en Patries. Daarna terug naar 'tijdelijk-huis-waar-we-ons-toch-al-erg-thuis-voelen' om voor te bereiden voor de picknick. Bepakt en bezakt en veel te laat op naar het park waar we met iedereen heerlijk hebben gepicknickd en waar een prachtig opera gespeeld werd "miss butterfly". Wat is dat geweldig, iedereen neemt zn kleed en eten mee en dan kijk je gewoon in een park naar een PRACHTIG opera....heerlijk ik houd er van! Na een hysterische teruglooptocht en een limousine uit geprobeerd te hebben (we zijn nog steeds op zoek naar de rijkeAustralier!) kwam het allerfijnste van deze avond...na een aantal dagen slaapbanken (probeer je voor te stellen, marijke op een tweepersoonsbank...niet wetend waar je je benen kwijt moet, constant in de knup, knieen half dood...) mochten we bij Joe en Tom slapen. Zij hadden namelijk een kamer over met twee bedden!

De volgende dag hadden we een nieuw avontuur bedacht, Judith en Marijke hebben namelijk een tent gekocht en die moest natuurlijk uitgeprobeerd worden. Dus na te makkelijk patries overgehaald te hebben, gingen we te laat op zoek naar een door een travelagencyman geadviseerde camping. Toen we er na een lange busreis bijna waren...vertelde een meisje ons doodleuk dat die helaas door bulldozers was platgewalst en dus niet meer bestond. Sta je dan om 5 uur, bepakt en bezakt met tent.... Gelukkig wist zij nog een camping wat verder op en gelukkig was er een aardige buschauffeur die ons, terwijl hij al vrij was, wel ff naar een busstation wilde brengen zodat we nog de laatste bus naar die camping konden nemen. Net voor zessen konden we ons nog net op tijd inchecken op de camping Karrinyup Water Resort en binnen een halfuur was de tent opgezet en lagen wij te relaxen in een mega-tropisch-zwembad! Wat kan het leven toch hard zijn....! Daarna was het tijd voor de noodles met brocolli, het uitproberen van onze pan en natuurlijk wijn drinken en heel veel lol hebben. Moe terug naar de tent, waar ik al snel in slaap viel, maar nog te vaak wakker werd omdat:
het best krap is met zn drieen,
we 2 slaapzakken moesten delen,
het kleed onder ons zichzelf verplaatste,
het ontzettend vervelende geluid van klote-vogels en eenden enz.!!
Maar het was een geweldig avontuur en wij zijn gewoon kampeerders ten top. Na een lekker ontbijtje, jumpen op de springkussen en erachter komen dat er op zondag geen bus rijdt, besluit ik om 5 min het liften uit te proberen. Dus duim omhoog en liften maar. En 2 min later zitten we met zn drieen in een auto om vervolgens keurig bij scarborough beach afgezet te worden! Een paar lekkere uurtjes strand volgen, waar we ook nog is een baby-snake spotten en lekker fish&chips eten. Maar wat is het dan fijn om moe maar een hoofd vol met kampeeravonturen weer thuis te komen. Lekker pannekoeken eten (mams P bedankt!) en daarna een afscheidsdrankje voor tom in de pub. Erg gezellig, vooral het afterpartytheedrinken later in het appartement, met een compleet vegimitefight...waar ik overigens niet aan mee heb gedaan...maar veel heb aangemoedigd! En 's ochtends volgde ons langverwachtte ontbijt van Joe, we moesten het dan wel zelf uit de koelkast halen, maar de te grootte chocolademuffin was te lekker. En dan nu, lekker alles op t gemakje doen. Wassen, tas inpakken, foto's uitwisselen, verhaal op de site, echt afscheid nemen etc etc. Want morgen om 6.40 gaat dan echt het avontuur beginnen...lekker up north!

Dikke dikke knuffel Marijke